Zaspokajanie potrzeb typowych dla ssaków

Brak zrozumienia fizjologicznego procesu porodu jest zarówno bezpośrednią, jak i pośrednią przyczyną gigantycznego wzrostu wskaźnika cięć cesarskich.

Pomocna w odkrywaniu podstawowych potrzeb kobiety rodzącej jest prosta zasada. Można ją zawrzeć w jednym zdaniu: podczas porodu należy wyeliminować to, co specyficznie ludzkie, a zaspokoić potrzeby typowe dla ssaków. Wyeliminowanie tego, co specyficznie ludzkie zakłada po pierwsze pozbycie się następstw wszelkich przekonań (nierozłącznych z rytuałami), które przez stulecia zakłócały fizjologiczny proces porodu we wszystkich znanych kulturach (przekonania te dawały prawdopodobnie ewolucyjną korzyść w trakcie pewnej fazy historii ludzkości). Po drugie, zakłada ograniczenie podczas porodu aktywności kory nowej – tej części mózgu, której zaawansowany rozwój jest cechą typowo ludzką. Zakłada także, że język – też właściwy tylko ludziom – musi być używany z ogromną rozwagą.

Intymność porodu i bezpieczeństwo

By zaspokoić typowe dla ssaków potrzeby, konieczne jest przede wszystkim zapewnienie intymności, jako że wszystkie ssaki, gdy rodzą młode, stosują strategię unikania bycia obserwowanym. Oznacza to również zaspokojenie potrzeby bezpieczeństwa: samica ssaka w dżungli nie urodzi młodego dopóty, dopóki w pobliżu znajduje się drapieżnik. Znaczące jest, że gdy kobieta rodząca ma zapewnioną pełną intymność i czuje się bezpiecznie, często spontanicznie przyjmuje typowe dla ssaków pozycje, na przykład pozycję na czworaka. Często słyszy się postulaty, że poród powinien zostać „zhumanizowany”. W rzeczywistości, zwłaszcza jeśli celem ma być zatrzymanie wzrostu wskaźników cięć cesarskich, priorytetem powinno być „ussaczenie” porodu. W pewnym sensie poród powinien zostać zatem zdehumanizowany. 

Za: Michel Odent