Tekst: Marcin Mękarski Akademia Qigong

Pochodzenie słów

            Qigong (wymowa: czi-gung) jest zestawem ćwiczeń zdrowotnych wywodzących się ze starożytnych Chin. Qigong składa się z dwóch słów: Qi, czyli życiowa siła, energia, występująca nie tylko u człowieka, ale także u zwierząt, roślin, w zjawiskach przyrody oraz materii. Qi jest siłą napędową wszystkich procesów życiowych, każda komórka ma jej więcej lub mniej, a suma wszystkich qi stanowi o potencji życiowej całego organizmu. Drugi człon nazwy, Gong, oznacza czyli perfekcyjne opanowanie czegoś. Qigong może być tłumaczony jako „perfekcyjne opanowanie sztuki kontroli energii życiowej”. Technika składa się z odpowiedniej postawy, skupienia umysłu oraz odpowiedniego oddechu. Może być stosowana w celach medycznych, medytacyjnych oraz jako sztuka walki.

Krążenie qi w zdrowym organizmie ma charakter ciągły i odbywa się ściśle ustalonymi drogami, nazywanymi kanałami lub meridianami. Medycyna Chińska wspomina o trzech źródłach qi. Pierwsze, pierwotne lub prenatalne, jest przekazywane przez rodziców w chwili poczęcia. Drugie tkwi w spożywanych pokarmach i jest związane z procesami odżywiania. Trzecie źródło znajduje się w powietrzu, w otaczającej przestrzeni, z której czerpiemy wraz z oddechem oraz przez punkty energetyczne. 

Medycyna i filozofia starochińska traktują człowieka jako cząstkę wszechświata, od którego w każdej chwili swego życia otrzymuje on energię qi. Gromadząc się w ludzkim ciele, w odpowiednich zbiornikach, energia ta krąży po kanałach (meridianach), których gęsta sieć jest rozmieszczona w organizmie. Dopóki przepływ qi jest nie zakłócony, dopóty człowiek jest zdrowy, gdy zostaje on zablokowany, upośledzone są czynności fizyczne: przepływ krwi, limfy i inne funkcje organizmu. Aby przywrócić zdrowie, trzeba przywrócić przepływ qi. Wzbudzeniu energii, jej zgromadzeniu, zharmonizowaniu i wykorzystaniu służą właśnie powolne, miękkie, płynne ruchy, które  wykonuje się w trakcie ćwiczeń qigong.

Zajęcia qigong są propozycją dla osób: z różnego rodzaju chorobami i dolegliwościami, w różnym stanie fizycznym, psychicznym i emocjonalnym, oraz do tych, którzy myślą o profilaktyce i utrzymaniu dobrego stanu zdrowia, bez względu na wiek, płeć i wyznanie. Jest to również oferta dla osób zainteresowanych samorozwojem i poznaniem siebie. Opisywane zajęcia wychodzą naprzeciw osobom żyjącym w znacznym tempie i narażonym na codzienne dawki stresu. Zajęcia te traktowane są jako środek pomocniczy na ścieżce powrotu do zdrowia.

Efekty

Po pewnym czasie ćwiczeń qigong, praktykujący mówią o uczuciu ciepła w dłoniach, o odczuciu mrowienia w dłoniach, o cieple rozchodzącym się po całym ciele i pojawiającym się spokoju. Nie zawsze jednak odczuwanie bywa przyjemne. Zdarza się że u osób z niedoborem qi lub przy odblokowywaniu ciała z blokad w jej przepływie, najpierw pojawia się zimno, a dopiero po jakimś czasie dochodzi do przepływu i odczucia głównie ciepła.

Podobny schemat występuje przy różnych stanach chorobowych, gdzie w pierwszej fazie może dochodzić do wzmożonego odczuwania dolegliwości, które z czasem zmniejszają swoje nasilenie nawet do całkowitego ustąpienia. Zdarza się także, że u niektórych osób, które kiedyś przebyły jakąś chorobę uwidacznia się jej przypomnienie – powrót, co oznacza, że w przeszłości nie została ona do końca wyleczona, nie zostały usunięte jej przyczyny i dlatego występuje skłonność do nawrotów. Wskutek regularnej praktyki udrożnione zostają wszystkie meridiany, odblokowane stawy, oczyszczamy swoje pole energetyczne jak i poziom fizyczny doprowadzając go do stanu zdrowia.

W czasie ćwiczeń niezbędny jest spokój ducha (ding shen), wyciszenie (ru jing), eliminacja przeszkadzających, chaotycznych myśli (paichu zanian). Dlatego zanim wejdziesz na salę ćwiczeń lub je rozpoczniesz, odłóż troski i zostaw problemy przed drzwiami. Czas spędzony na zajęciach jest dla Ciebie, a nie dla Twoich myśli lub trosk, bez względu na to, jak bardzo je cenisz i szanujesz. Po zajęciach – jeśli będziesz je potrzebował – zabierzesz je ze sobą dokąd chcesz. Jeśli nie zamierzasz ich zabrać – odłóż je do kosza przed salą.

Pozycja ciała podczas ćwiczeń

Stopy równolegle, odblokowane kolana, luźne biodra, kość ogonowa podwinięta, cofnięta broda, język do podniebienia, czubek głowy do góry. Kręgosłup w osi, jak struna. Całe ciało luźne.

Oczyszczanie ciała

Stopy równolegle, odblokowane kolana, luźne biodra, kość ogonowa podwinięta, cofnięta broda, język do podniebienia, czubek głowy do góry. Kręgosłup w osi, jak struna. Całe ciało luźne.

Na zewnątrz

Oczyszczamy po zewnętrznej stronie ciała, przy ciele oraz po stronie wewnętrznej przy skórze.

1. Podnosimy dłonie i energie nad głowę, oczyszczamy przód ciała, od czubka głowy do stóp sprowadzając zastaną energię do ziemi.
2. Podnosimy dłonie i energie nad głowę, oczyszczamy boki ciała, od czubka głowy do stóp sprowadzając zastaną energię do ziemi.
3. Podnosimy dłonie i energie nad głowę, oczyszczamy tył ciała, od czubka głowy do stóp sprowadzając zastaną energię do ziemi.

Wewnątrz

Oczyszczamy jak wnętrze naczynia cały środek do skóry.

4. Podnosimy dłonie i energie nad głowę, oczyszczamy od czubka głowy środek ciała, wszystkie narządy, sprowadzając energię w dół do ziemi.

Od poz. 1 do 4, powtarzamy w zależności od stanu – od jednego powtórzenia do wielokrotności.

Energetyzowanie ciała

5. Podnosimy dłonie i energie nad głowę, bierzemy prysznic energetyczny, od czubka głowy do stóp oraz na zewnątrz i wewnątrz ciała.

Rozluźnienie ciała, uwaga w narządy, wewnętrzny uśmiech

Stopy równolegle, odblokowane kolana, luźne biodra, kość ogonowa podwinięta, cofnięta broda, język do podniebienia, czubek głowy do góry. Kręgosłup w osi, całe ciało luźne. Połączenie osi kręgosłupa od czubka głowy do góry. Rozluźniamy od czubka głowy, czoło, twarz, boki głowy i tył. Rozluźniamy głowę na zewnątrz i do środka. Gdy głowa jest rozluźniona przenosimy uwagę w szyję i ją rozluźniamy. Następnie uwaga w ramiona, ręce i dłonie. W plecy oraz w biodra. Rozluźniamy nogi oraz stopy. Przez stopy połączenie do ziemi (zapuszczamy korzenie). Łączymy jeszcze oś kręgosłupa od kości ogonowej do ziemi. Uwagę kierujemy w klatkę piersiową i rozluźniamy ją, na zewnątrz i wewnątrz. Wraz z obserwacją obszaru oddechu – odczuwamy obszar oddechu i uwagę kierujemy w płuca. Uśmiech do płuc, uwaga w całych płucach. Serce i uśmiech. Żołądek i uśmiech. Wątroba i uśmiech. Jelita i uśmiech. Nerki i uśmiech. Uśmiech i uwaga w kości i stawy. Uśmiech wewnętrzny do całego ciała. Chwilę pozostajemy w wewnętrznym uśmiechu i rozluźnieniu ciała.

Zobacz nadchodzące warsztaty