Witamina D, a oparzenia słoneczne

Stosowanie witaminy D- wstępne badania

Wiadomo, że spożycie witaminy D godzinę po przebywaniu na słońcu może zapobiec oparzeniom słonecznym. Jednak w jakich ilościach powinna być ona spożywana?

Wstępne badanie opublikowane w lipcu 2017 wykazało, iż przyjmowanie znacznej ilości witaminy D godzinę po ekspozycji na słońcu redukuje zaczerwienienie, swędzenie i stan zapalny, ale ten sposób leczenia nie jest jeszcze odpowiednio udokumentowany, aby go powszechnie stosować. Oto dlaczego:

Naukowcy z Uniwersytetu Medycznego Case Western Reserve i Uniwersyteckiego Centrum Medycznego w Cleveland przeprowadzili badanie nad witaminą D przeciwko oparzeniom słonecznym z podwójnie ślepą próbą, kontrolowane z użyciem placebo i obejmujące 20 uczestników w wieku 18 lat lub starszych. Żaden uczestnik badania nie spożywał witaminy D przed jego rozpoczęciem i nie był narażony na kilkugodzinną ekspozycję na słońce bez filtra słonecznego. Zamiast tego, badane oparzenia były ograniczone do wywołania plam na wewnętrznych powierzchniach ramion poprzez ich ekspozycję na światło UV. Godzinę po oparzeniu, uczestnicy badania byli losowo przydzieleni do spożycia tabletki placebo lub 50,000, 100,000 lub 200,000 IU witaminy D. Naukowcy przebadali uczestników po 24,48,72 godzinach i tydzień później, a także wykonali biopsje skóry.

Badania wskazały, iż uczestnicy otrzymawszy największą dawkę witaminy D mieli mniejsze zapalenie skóry 48 godzin po oparzeniu, natomiast osoby z największą ilością witaminy D we krwi mieli mniejsze zaczerwienie skóry i zwiększoną aktywność genów związanych z naprawą uszkodzonej skóry.

Przypuszczenia naukowców

Naukowcy przypuszczają, iż witamina D pomaga w ochronie przed poparzeniem słonecznym poprzez natychmiastową redukcję zapalenia. Kierujący badaniem adiunkt dermatologii Kurt Lu stwierdził, iż aktywacja genów związanych z naprawą skóry była niespodzianką. Wygląda na to, że witamina D zwiększa poziom arginazy-1 w skórze – enzymu, który promuje naprawę tkanek po uszkodzeniu i pomaga w aktywacji innych białek przeciwzapalnych.

Doktor Lu i jego współpracownicy nie sugerują na podstawie ich wyników, by ktokolwiek rozpoczął spożywanie witaminy D w celu zapobiegania oparzeniom słonecznym. Naukowcy opisują to badanie jako ,,dowód koncepcji”, zaprojektowane w celu przedstawienia faktu, iż pojedyncza, duża dawka witaminy D może pomóc w zapobieganiu efektów oparzeń słonecznych. Należy pamiętać, że dawki witaminy użyte w badaniu były dużo wyższe niż wartość 2000 IU, która zalecana jest zarówno jako norma dzienna oraz dawka używana do leczenia ciężkich niedoborów.

Na ten moment, jedno z najlepszych lekarstw do leczenia oparzeń słonecznych jest uzdrawiający żel z aloesu – prosto ze świeżych liści rośliny (zaleca się trzymanie jednej z tych roślin w kuchni, by mieć do niej dostęp w przypadku nieplanowanego oparzenia). Trzeba odciąć dolny liść i podzielić go wzdłuż, przyciąć końcówką noża i przyłożyć go bezpośrednio w miejsce oparzenia. Żel szybko wsiąknie w skórę i przyniesie natychmiastową ulgę. Zaleca się również użycie komercyjnych produktów z aloesu, jeśli posiadają one wysoki procent żelu aloesowego.

Źródła:
Kurt Q. Lu et al, “Oral vitamin D rapidly attenuates inflammation from sunburn: an interventional study.” Journal of Investigative Dermatology, 2017; DOI: 10.1016/j.jid.2017.04.040