Jajniki i jajeczkowanie

Jajniki młodej kobiety

Kiedy się rodzimy, nasze obydwa jajniki zawierają około 1 miliona pęcherzyków – każdy z nich posiada w środku niedojrzałą komórką jajową. W dzieciństwie jajniki wchłaniają około połowę pęcherzyków. Około 300-500 z 400 000 pęcherzyków, które przetrwały do momentu pierwszej menstruacji, podczas okresu rozrodczego rozwinie się w dojrzałe komórki jajowe. W okresie rozrodczym co miesiąc pod wpływem hormonów 10-20 pęcherzyków zaczyna dojrzewać. Zwykle tylko jeden, zwany pęcherzykiem Graafa, dojrzewa w pełni.

Droga pęcherzyka

Pęcherzyk zawierający dojrzewającą komórkę jajową przesuwa się w kierunku powierzchni jajnika. Podczas owulacji pęcherzyk pęka, pozwalając wydostać się komórce jajowej. W tym czasie niektóre kobiety czują ukłucie lub skurcz w dolnej części brzucha lub pleców, czasem pojawia się dodatkowa wydzielina zmieszana z niewielką ilością krwi. Po owulacji pusty pęcherzyk zmienia się w ciałko żółte (nazwa pochodzi od żółtej tkanki tłuszczowej, która znajduje się w środku pęcherzyka). Jeżeli kobieta zachodzi w ciążę, hormony produkowane przez ciałko żółte pomagają podtrzymać ciążę i przygotowują macicę do przyjęcia zapłodnionego jajeczka. Jeżeli komórka jajowa nie zostanie zapłodniona, ulega rozkładowi. Wtedy pojawia się miesiączka. Każdego miesiąca błona śluzowa w jamie macicy odbudowuje się i samoistnie usuwa. Ów cykl stymulowany jest przez współdziałanie mózgu (podwzgórze, przysadki i płat skroniowy) z jajnikami i macicą. Podwzgórze śle sygnał do przysadki, która następnie przesyła sygnał do jajników, a jajniki do macicy i z powrotem do podwzgórza. Sygnały przekazywane są przez hormony wydzielane przez te narządy, a przenoszone z jednej części ciała do drugiej przez krew.