Nietrzymanie moczu

Nietrzymanie moczu- definicja

W Polsce wciąż jeszcze nie ma specjalistycznych poradni, które kompleksowo zajmowałyby się tym problemem nietrzymania moczu. Dlatego też pacjentki trafiają do specjalistów, gdy zaburzenie jest już zaawansowane. Do ginekologa najczęściej przychodzą dopiero wtedy,  kiedy nietrzymaniu moczu towarzyszy obniżenie lub częściowe wypadanie macicy. W takich sytuacjach konieczna jest operacja, bez której można by się obyć, gdybyśmy wcześniej zaczęły szukać pomocy.

Nietrzymanie moczu (inkontynencja) definiuje się jako niekontrolowane wydalanie moczu przez cewkę moczową.

Chorobę dzieli się ze względu na formę na:
– inkontynencję parcia, wywoływaną uczuciem parcia nawet przy niewielkiej ilości moczu w pęcherzu moczowym, nierzadko powiązaną z jego nadreaktywnością;
– inkontynencję stresową (wysiłkowe nietrzymanie moczu), powodowaną osłabieniem mięśni miednicy i szybkim wzrostem ciśnienia w jamie brzusznej.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu

Pojawia się w okresie przedmenopauzalnym i nasila się z wiekiem, jeśli odpowiednio wcześnie nie zaczniemy skutecznie mu przeciwdziałać. Osłabienie mięśni krocza to efekt spadku poziomu estrogenu oraz ogólnego osłabienia napięcia mięśniowego postępującego wraz z przybywającymi latami. Nietrzymanie moczu pojawia się podczas kaszlu, kichania, śmiechu, przy podnoszeniu ciężkich przedmiotów, czyli gdy ciśnienie wewnątrz jamy brzusznej wzrasta do tego stopnia, że osłabione mięśnie zwieracza cewki moczowej nie mogą utrzymać moczu w pęcherzu.

Nietrzymanie moczu- ćwiczenia

Ćwiczenia Kegla :To pierwsza i podstawowa metoda leczenia WNM, która nie tylko wzmacnia mięśnie krocza, ale też poprawia krążenie w okolicy pochwy, pęcherza moczowego oraz cewki moczowej. Ćwiczenia te powinny stanowić część codzienności każdej kobiety, a już szczególnie tych, które mają tendencje do WNM. Silne mięśnie twojej miednicy mogą lepiej podtrzymywać cewkę moczową, dzięki czemu wytrzymuje ona zwiększone ciśnienie wewnątrzbrzuszne występujące podczas wykonywania różnych czynności. Ćwiczenia Kegla polegają na zaciskaniu mięśnia łonowo-guzikowego (tego samego, którego używasz, by zatrzymać strumień moczu) i utrzymaniu go w napięciu licząc wolno do trzech. Następnie rozluźnij mięśnie licząc do pięciu i wykonaj ćwiczenie powtórnie. Postaraj się stopniowo wydłużać czas utrzymania mięśni w napięciu, aż będziesz mogła doliczyć do dziesięciu. Wykonuj codziennie co najmniej 3 serie po 10 powtórzeń.  Ćwiczenia Kegla nie przyniosą pożądanych efektów, jeśli zaciskając mięśnie okolicy pochwy napniesz jednocześnie mięśnie brzucha, ud lub pośladków. Spowoduje to wzrost ciśnienia wewnątrzbrzusznego i pogorszy problem nietrzymania moczu. Aby upewnić się, że wykonujesz ćwiczenia poprawnie, włóż do pochwy dwa palce, rozszerz je lekko i zaciśnij mięśnie pochwy – powinnaś poczuć zaciskanie się mięśni wokół palców.

Elektrostymulacja

Szeroko stosowany sposób leczenia zachowawczego i niezwykle pomocna metoda u pacjentek, które nie potrafią samodzielnie ćwiczyć. Zalecana jest kobietom, u których reakcje mięśni są opóźnione, a ich skurcz słabo wyczuwalny. Znacznie osłabione reakcje nerwowo-mięśniowe sugerują częściowe odnerwienie mięśni, a to uniemożliwia efektywne ćwiczenia – słabe skurcze nie są w stanie wzmocnić mięśni.

Inne sprawdzone i polecane metody: Biofeedback, Aquaflex, Contrelle® Activgard , EPINO Libra, Trening pęcherza, Nawyki żywieniowe,  Hormony, Pessar (wkładki) dopochwowe, Femurin. 

Tekst pochodzi z książki Dr Preeti Agrawal „Siła jest w Tobie”