Emocjonalne przygotowanie do porodu

Przygotowanie do porodu: Oswojenie lęku

Przygotowanie do porodu powinno przede wszystkim obejmować sferę emocji kobiety w ciąży. Lęk jest odwiecznie, i niesłusznie, kojarzony z porodem. Strach prowadzi do napięcia, napięcie wywołuje ból, ból pogłębia uczucie lęku – oto, jak powstaje błędne koło. W takiej sytuacji poród, zamiast przede wszystkim być wysiłkiem, staje się cierpieniem. Okres rozwierania szyjki macicy przeżywany jest jako czas nieuzasadnionego cierpienia. Lęk i ból są wówczas jak bracia syjamscy.

Skąd bierze się lęk? Czego się boimy? Obawiamy się przede wszystkim tego, co nieznane, boimy się bólu, myślimy o zagrożeniu życia, o możliwości wystąpienia wady rozwojowej u dziecka. Genezy tych lęków należałoby szukać w tradycji rodzinnej, ujemnym oddziaływaniu otoczenia; czasem bywają one wynikiem studiowania książek medycznych czy doniesień prasowych. Wszystko to sprawia, że w momencie kulminacyjnym nieprzygotowana i nieuświadomiona rodząca jest szczególnie uwrażliwiona na ból. W tych okolicznościach nawet poród bez powikłań często pozostaje w jej pamięci jako doświadczenie traumatyczne.

Lęk sięga głębin naszej jaźni. Dlatego konieczne jest lepsze zrozumienie emocjonalnego kontekstu przeżywanego lęku, nadanie mu nowego kierunku, wypełnienie nową treścią.

Punktem odniesienia dla rodzącej kobiety nie powinna być zatem jej własna osoba, lecz jej dziecko. Ważne jest, by sama kobieta doszła do przekonania, że jakość doznań porodowych zależy przede wszystkim od niej samej – od jej starannego psychofizycznego przygotowania się w szkole rodzenia.

Poród: przygotowania do naturalnego porodu poprzez wizualizacje

Przygotowanie do porodu ma odpowiedzieć na pytanie, jak lęk wypełnić nową treścią

Poród oznacza dla dziecka przełomowe godziny w życiu, dla matki – konkretne zadanie. Jednak wykonanie każdego poważnego zadania wymaga mobilizacji sił oraz umiejętności odpowiedniego ich wykorzystania. Niestety, obecnie w postawie kobiety rodzącej dominuje nie aktywność, lecz bierność. Tymczasem, przygotowanie do porodu pojmowane nowocześnie wymaga aktywnej postawy matki. Nie wystarczy „jakoś” poród wytrzymać, trzeba go odpowiednio rozegrać. Poród jest dla ciebie zadaniem, w wypełnieniu którego nikt nie może cię zastąpić.

Zasadnicza część wysiłku włożonego przez ciebie w rzetelne przygotowanie do porodu dotyczy przede wszystkim dziecka. Jego stan w długich godzinach porodu zależy od ciebie, od twojego wysiłku. Od twojej umiejętności oddychania i rozluźniania się zależy prawidłowe dotlenienie maleństwa. Jeśli opanujesz te umiejętności, ochronisz je przed nadmiernym stresem porodowym. Macierzyństwo oznacza między innymi oddanie siebie; w tym sensie matką należy być przede wszystkim wtedy, kiedy dziecko szczególnie tego potrzebuje. Taką szczególną chwilą jest poród. Jako matka musisz dokonać wyboru: albo pogrążysz się we własnym cierpieniu, albo przezwyciężysz je poprzez aktywne rozegranie porodu.

Dlatego też zajęcia w szkole rodzenia, mogące dać pewność, że masz kontrolę nad swoim ciałem, a tym samym nad swoim bólem, są takie ważne. Podczas zajęć w szkole świadomego macierzyństwa kobiety zmieniają swoje nastawienie i zaczynają akceptować ból. Poród staje się dla nich i ich partnerów źródłem wielkiej radości, a cały trud tego niezwykłego wysiłku przekształca się w poczucie ogromnej satysfakcji. W tym układzie rodzice są darem dla dziecka, a dziecko od początku staje się darem dla rodziców. Jak pięknie powiedziała jedna z mam: „Ból jest sprawą bardzo subiektywną. Wiedziałam, że od tego, jakie będę miała do niego nastawienie, czy zdołam go zawczasu oswoić, będzie zależała cała akcja porodowa. Nie myślałam o porodzie w kategoriach bólu. Myślałam o porodzie raczej w kategoriach doświadczenia, które da mi możliwość przetestowania samej siebie, poznania swoich możliwości, poczucia własnych granic. I tak też się stało.”