Lęk przed porodem

Opieka medyczna w czasie ciąży

Spróbujmy  sobie wyobrazić, że głównym celem publicznej opieki zdrowotnej jest dbałość o to, by jak najwięcej kobiet mogło rodzić drogą pochwową. Ten sposób dzięki naturalnej, niczym niezakłóconej fali hormonów miłości, zmniejsza do minimum lęk przed porodem. Wyobraźmy sobie, że dzięki lepszemu zrozumieniu fizjologii porodu, panuje powszechna zgoda na przyszłościową podwójną strategię, zakładającą dwa scenariusze.

Wpływ bodźców wywołujących lęk przed porodem na samopoczucie kobiety

Najpierw jednak należy myśleć krótkoterminowo zadać sobie pytanie, jakie zmiany można wprowadzić natychmiast. Niewątpliwe dla prawidłowego przebiegu akcji porodowej ważne jest, by lęk przed porodem był możliwie nieduży. Innymi słowy, im więcej bodźców wywołujących lęk odbierze kobieta ciężarna, tym trudniejszy będzie proces porodowy.

Niski poziom lęku jest także warunkiem koniecznym dla optymalnego wzrostu i rozwoju dziecka w macicy. Pierwsze pytania natury praktycznej muszą zatem koncentrować się wokół tego, co wpływa na stan emocjonalny kobiety ciężarnej. Każdy słyszał o kobietach, które popadały w stan niepokoju i pełne były obaw po wizycie lekarskiej.

Obecnie dominuje styl opieki przedporodowej, polegający się na ciągłym koncentrowaniu się na  potencjalnych problemach. Nie ma wątpliwości, że nieuchronnie wywołuje on efekt nocebo.

Efekt nocebo to negatywny wpływ na stan emocjonalny kobiety ciężarnej i  pośrednio na stan emocjonalny jej rodziny. Efekt pojawia się za każdym razem, kiedy osoba o profesji medycznej czyni więcej szkody niz. pożytku, mieszając się w sferę wyobrażeń, marzeń czy przekonań pacjenta lub kobiety ciężarnej.

Powody do martwienia

 Lekarze i położne, którzy wykazują się elastycznością, powinni dość szybko przezwyciężyć obecne nawyki  i wykształcić w sobie pozytywną postawę. Współczesne kobiety nie mają bowiem szans na przeżywanie ciąży w poczuciu pełnego szczęścia. Każda z nich ma przynajmniej jeden powód by się martwić:

„Twoje ciśnienie krwi jest zbyt niskie lub zbyt wysokie”

„Twój przyrost Wagi jest zbyt szybki (lub zbyt wolny)”

„Masz anemię”

„Możesz mieć krwotok, ponieważ poziom płytek jest zbyt niski”

 „Masz cukrzycę ciążowa”

„Masz 39 lat, a ciąża w późnym Wieku wiąże się ze specyficznym ryzykiem

„Nie zażywałaś w odpowiednim czasie kwasu foliowego, musimy wziąć pod uwagę ryzyko rozszczepienia kręgosłupa”

Czy słysząc  to wszystko wciąż można być „normalną” kobietą?

Przede wszystkim ochrona stanu emocjonalnego

W idealnym świecie jednym z głównych założeń w działaniach lekarzy i innych osób o profesji medycznej, zaangażowanych w prenatalną opiekę zdrowotną, powinna być ochrona stanu emocjonalnego kobiety ciężarnej.

 W idealnym świecie matce spodziewającej się dziecka powinno przyświecać takie oto główne pytanie natury praktycznej: ’‚Co lekarz może zrobić dla mnie i dla mojego dziecka?”

Jeśli mówimy o typowym przypadku kobiety, która wie, że jest w ciąży i która wie mniej więcej, kiedy jej dziecko zostało poczęte, jej pokorna odpowiedź powinna brzmieć „Niezbyt wiele, prócz wykrywania dużych wad i informowaniu o rokowaniach.”

Jak zmniejszyć poziom lęku?

Polecamy wizualizacje i afirmacje w ciąży